Kierunek danych

Można określić kierunek wymuszania reguły lub akceptowania wartości domyślnych dla obu kierunków. Kierunek danych określa, czy ograniczenie danych jest wymagane w momencie wprowadzania lub opuszczania jego fizycznej lub suwerennej lokalizacji. Po określeniu kierunku danych, dostęp do danych może być ograniczony lub dozwolony w zależności od miejsca, do którego dane mają być dane. Jeśli kierunek danych jest określony jako wychodzący, dostęp do danych może być ograniczony lub dozwolony w zależności od położenia, z którego pochodzą dane.

Załóżmy na przykład, że użytkownicy w Stanach Zjednoczonych muszą uzyskać dostęp do danych fizycznie znajdujących się w Niemczech. W tym przykładzie, jeśli zostanie wybrany kierunek przychodzący, należy zdefiniować regułę do sterowania danymi, które mają być używane w Stanach Zjednoczonych. W przypadku wybrania kierunku wychodzącego należy zdefiniować regułę do sterowania danymi pochodzącą z Niemiec.

Kryteria

Kryteria określają warunki wymuszania reguły położenia danych. Kryteria składają się z jednego lub więcej warunków. Warunek składa się z jednego lub większej liczby predykatów, które opisują właściwości zasobów danych lub identyfikują użytkowników i są łączone przez operatorów.

Należy wybrać typ predykatu, zawiera dowolny lub nie zawiera żadnego operatora, a także konkretną wartość predykatu. Następnie można łączyć predykaty i warunki z operatorami boolowskim AND lub OR w celu utworzenia zagnieżdżonych struktur logicznych o dokładnych kryteriach.

Na przykład predykat, który ma na celu zaciemnienie zasobów danych Zjednoczonego Królestwa, które znajdują się w kolumnach PII i Address przed przyjazdem do Japonii, może wyglądać w ten sposób, gdy kierunek danych jest przychodzący:

If source sovereignty contains any United Kingdom
And
If the target sovereignty contains any Japan
Then
Obfuscate data in columns containing Column name
PII Address

Działania

Działanie reguły położenia danych definiuje efekt wymuszenia reguły. Działanie uniemożliwi członkom katalogu uzyskanie dostępu do oryginalnych danych lub wyświetlanie ich, zgodnie z warunkami. Jeśli źródłowe i docelowe lokalizacje suwerenne są takie same, gdy reguła jest wartościowana, reguła nie jest wymuszana i dozwolony jest dostęp do danych.

Wybierasz spośród trzech typów działań.

Kryteria maskowania

Kryterium maskowania identyfikuje kolumny do maskowania. Należy wybrać typ właściwości kolumny i określić jedną lub więcej konkretnych wartości właściwości, które są logicznie łączone z operatorem OR .

Załóżmy na przykład, że wybrano właściwość kolumny klasy Data i konkretne wartości licencji sterownika stanu California State Driver's License i Nevada. Wartości są następnie maskowane w kolumnach, które są przypisane do klasy danych licencji sterownika stanu California State Driver's License lub klasy Nevada State Driver's License.

Metody maskowania

Głównymi różnicami między metodami maskowania są to, ile oryginalnych cech danych pozostaje. Im bardziej oryginalne cechy danych, które są zachowywane, tym bardziej użyteczne, ale mniej bezpieczne, zamaskowane dane stają się. Po wybraniu metody maskowania należy wziąć pod uwagę następujące czynniki:

• Integralność danych: Określa, czy ma być powtarzana ta sama wartość maskowana dla powtarzanej pierwotnej wartości, aby zachować spójność referencyjną między tabelami.

• Format danych: Określa, czy ma być zachowany format oryginalnych danych. Zachowanie formatu oznacza, że litery są zastępowane literami z tą samą wielkością liter, cyfry są zastępowane przez cyfry, a liczba znaków jest taka sama.

W poniższej tabeli opisano, w jaki sposób każda metoda maskowania ma wpływ na te parametry.

W przypadku danych wirtualnych zachowanie maskowania jest nieco inne, w oparciu o definicję pola danych. Patrz Maskowanie danych wirtualnych.